ปอบ ความเชื่อของคนโบราณ
เมื่อเรากล่าวถึงความเชื่อของคนโบราณเกี่ยวกับตำนาน “ปอบ” ส่วนตัวค่อนข้างมีความมั่นใจว่าชาวบ้านทุกคนน่าจะมีความรู้จักมักคุ้นกับตำนานดังกล่าวเป็นอย่างดี เนื่องจากตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาตำนานของ “ปอบ” ถูกหยิบยกมากล่าวถึงอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอ ไม่เว้นแม้แต่ในยุคปัจจุบันก็ตามที แน่นอนว่าคนไทยส่วนใหญ่ถูกปลูกฝังความเชื่อเกี่ยวกับผีสางหรือเรื่องลึกลับมาเยอะตั้งแต่วัยเด็กจึงไม่น่าแปลกใจสักเท่าไหร่นักหากทุกคนจะหวาดกลัว “ปอบ” กันมากขนาดนี้ และเมื่อชาวบ้านคนไหนถูกสงสัยว่าเป็น “ปอบ” เขามักจะโดนคนในหมู่บ้านรังเกียจ เพียงแต่ว่ายุคปัจจุบันความเชื่อเรื่องนี้อาจจะลดน้อยลงไปบ้างพอสมควรแล้ว โดยบรรดาเหล่าคนรุ่นใหม่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะเชื่อกันแล้วด้วยซ้ำไป
ตลอดหลายยุคหลายสมัยที่ผ่านมา วงการบันเทิงของเมืองไทยมักจะหยิบยกตำนาน “ปอบ” มาสร้างเป็นภาพยนตร์และละครโทรทัศน์มากมายหลายเวอร์ชั่นด้วยกัน โดยแต่ละเวอร์ชั่นกระแสร้อนแรงเลยทีเดียว ซึ่งเพื่อนๆ ทั้งหลายน่าจะเคยรับชมกันมาบ้างแล้วไม่มากก็น้อย โดยเฉพาะภาพยนตร์ไตรภาคชื่อดัง อย่าง “บ้านผีปอบ” ฉายผ่านโรงภาพยนตร์เมื่อไหร่ กระแสตอบรับออกมาดีมาก กวาดรายได้ทั่วประเทศถล่มทลาย จนต้องมีการสร้างภาคต่ออยู่เรื่อยๆ กันเลย กระแสจากสื่อบันเทิงทั้งหลายยิ่งช่วยกระตุ้นให้ความเชื่อเกี่ยวกับ “ปอบ” ในเมืองไทยทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว
สำหรับตำนานของ “ปอบ” นับว่าเป็นความเชื่อของคนมาแต่โบร่ำโบราณ จุดเริ่มต้นหลักๆ คงมาจากแถบของพื้นที่ภาคอีสานเป็นหลัก โดยเชื่อกันว่าหากชาวบ้านคนไหนกลายเป็น “ปอบ” จำเป็นต้องออกมาหาอาหารสดๆ อยู่เป็นประจำสม่ำเสมอ ซึ่งหลายๆ ครั้ง มักจะสร้างความเดือดร้อนให้แก่ชาวบ้านคนอื่นตลอด เพราะไม่ว่าจะกินมากเท่าไหร่ก็ตาม แต่ยังไม่สามารถคลายความหิวโหยได้เลย จึงต้องออกมาไล่ล่าหาอาหารตลอดเวลา ชีวิตของ “ปอบ” ต้องตกอยู่ในความทุกข์ทรมานแสนสาหัส มีเพียงอาหารสดๆ เท่านั้นที่จะช่วยคลายความทรมานของมันได้บ้าง
อย่างไรก็ตามชาวบ้านไม่สามารถกลายเป็น “ปอบ” ได้ง่ายๆ แต่อย่างใด คนโบราณแถบภาคอีสานระบุว่าชาวบ้านคนไหนจะกลายเป็น “ปอบ” นั้น มักจะเกิดมาจากการเล่นอาคมสายมืด หรือเล่นวิชาคุณไสยต่างๆ เมื่อคนผู้นั้นไม่สามารถรักษาวิชาอาคมได้ หรือบางทีอาจจะปฏิบัติตัวผิดข้อห้ามบางประการ โดยในแถบภาคอีสานเรียกด้วยคำว่า “คะลำ” ชาวบ้านคนนั้นจะกลายสภาพเป็นปอบทันที ซึ่งแน่นอนว่าหลังจากกลายเป็น “ปอบ” เรียบร้อยแล้ว ย่อมต้องออกหาอาหารสดๆ มากินตลอดทุกวัน ร่างกายทรุดโทรมลงอย่างผิดหูผิดตา และต้องทนทุกข์ทรมานต่อไปเรื่อยๆ ไม่จบไม่สิ้นไปตลอดกาล
