เรื่องเล่า สุดหลอนจากทางบ้านเรื่อง ผีปะยาง
เรื่องเล่า นายสมควรเป็นลูกอีสานที่มีความขยันขันแข็งเป็นอย่างมาก เดินทางเข้าเมืองมาหาเช่าที่เปิดร้านปะยางอยู่กับเมียชื่อนางวรรณอยู่กันสองคนโดยไม่มีลูกจ้าง เป็นร้านเล็ก ๆ ที่เปิดให้บริการ 24 ชั่วโมง ชีวิตคู่ก็ดำเนินไปอย่างมีความสุขตามอัตภาพ ส่วนนางวันก็ช่วยหยิบช่วยจับเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้สามี
ต่อมาก็มีผู้ชายคนหนึ่งมีอายุแล้ว หัวก็ล้านแต่ใส่ทองเส้นโตมาปะยางรถกระบะ ช่วงที่นั่งรอนางวรรณก็นั่งอยู่ไม่ห่าง ผู้ชายคนนั้นก็บอกนางวรรณว่า “หิวน้ำอากาศมันร้อนช่วยไปซื้อน้ำที่ร้านสะดวกซื้อให้สักขวดนึงได้ไหมเอาไปร้อยนึงเลยไม่ต้องถอนเป็นค่าเดินทาง” นางวรรณก็เดินไปซื้อให้ เมื่อได้น้ำเปล่ามานั่งวันก็เอามาส่งให้ ผู้ชายคนนั้นก็ยิ้มแล้วก็ถือวิสาสะแกล้งจับมือนางวันขณะที่ส่งน้ำให้ “ขอบใจนะหนูคนหน้าตาดีอย่างหนูนี่น่าจะได้เป็นคุณนายนะไม่น่าจะต้องมาทนนั่งร้อนอยู่กับร้านปะยางเติมลมแบบนี้แม่น่าเสียดาย” เขาพูดเบา ๆ นางวรรณรู้สึกเขินแล้วก็บอกว่า “ทำไงได้อ่ะพวกเราจนก็ต้องทนทำ” ผู้ชายคนนั้นเมื่อได้ยินก็บอกว่า “ถึงจะจนแต่เราก็เลือกทางเดินได้นี่ ถ้ามีโอกาส ฉันน่ะถูกชะตากับหนูน่ะเชื่อไหมเมียฉันแน่นอนนับเงินอย่างเดียวเลยนอนห้องแอร์เย็น ๆ ฉันเบื่อน้ำพริกถ้วยเก่าเต็มทนแล้ว และก็เบื่อเด็กที่ชอบแต่งหน้าแต่งตาอยากจะได้คนที่ไม่แต่งหน้าสวยแบบธรรมชาติแบบหนูนี่แหละถ้ามีวาสนาก็อยากจะเลี้ยงดูซื้อบ้านซื้อของแพง ๆ ให้” คุยไปคุยมานางวรรณตอบตกลงและได้หนีตามผู้ชายคนนั้นไป
นายสมควรก็ไม่ทันสังเกตเพราะว่ามีรถคันอื่นเข้ามาปะยางอีก 2 รายบางคนก็เข้ามาเติมลมจนบ่าย 4 โมงสมควรถึงได้มีเวลาว่างมากินข้าวเที่ยงก็เรียกหา แต่นางวรรณไม่ได้ตอบรับ
สมควรเข้าใจว่าเมียตัวเองไปซื้อน้ำชาเขียวกิน “ชอบจังเลยน้ำพวกนี้นะแป๊บซี่อีกอย่างต่อไปก็จะอ้วนพุงพลุ้ยล่ะ” นายสมควรกินข้าวยังไม่ทันเสร็จก็มีลูกค้าเข้ามาอีก สมควรจะต้องรีบตักน้ำเย็นในกระติกกินพอเสร็จก็ทำงานต่อจนมืดค่ำ ก็สังเกตว่านางวันหายไปนานผิดปกติ ปะยางลูกค้าคนสุดท้ายของเย็นวันนั้นแล้ว สมควรก็ล็อคห้องนอนไว้แล้วเดินไปดูเมียที่เซเว่นก็ไม่เจอก็เลยถามเด็กปั๊มที่สนิทกันว่าเจอนางวรรณบ้างไหม ก็มี 2 คนบอกว่าเห็นขึ้นรถกระบะ 4 ประตู ไปตั้งแต่ก่อนเที่ยง ตกดึกนายสมควรไม่เข้าไปที่ร้านปะยางไม่มีแรงจะทำอะไรไปแอบนั่งอยู่ที่เก้าอี้ใกล้ห้องน้ำที่ปั๊มไม่สนใจว่าจะมีคนเข้าร้านหรือเปล่า พอคนเริ่มเงียบนายสมควรก็เข้าไปเซเว่น บอกกับพนักงานว่าช่วยดูกล้องย้อนหลังให้ที
เมียพี่หนีตามผู้ชายไปมีคนบอกว่าขึ้นรถข้างเซเว่น พี่แค่อยากเห็นกับตาเท่านั้นเอง ทุกคนก็เห็นใจนายสมควรและนายสมควรก็เห็นว่าเมียตัวไปกับผู้ชายคนนั้นจริง ๆ เขาจำรถได้ นายสมควรตัดใจเดินกลับไปที่ร้านปะยางของตัวเอง รู้สึกปวดหัวหนักก็เลยเดินออกมาซื้อยาพาราแก้ปวดที่เซเว่นอีกครั้ง “พวกพนักงานก็บอกว่าพี่คิดมากเลยนะกินยาแล้วก็นอนพักนะพี่นี่จะ 02:00 น แล้ว” นายสมควรก็พยักหน้าตาแดงกล่ำเลยแต่ไม่มีน้ำตาออกมาตอนตี 3 ก็มี 2
ผัวเมียเดินทางมาจากกรุงเทพฯ กลับมาบ้านเพราะว่าเขาเกิดที่จังหวัดนี้ยางรถรั่วก็เลยแวะเข้ามาปะยาง บีบแตรเรียกเจ้าของร้านสมควรก็เดินออกมาทำการถอดยางแล้วก็ปะยางให้ ช่วงที่ก้มหน้าก้มตาปะยางอยู่คนที่เป็นเมียก็นั่งรออยู่ที่เก้าอี้หน้าร้านก็เห็นว่าสมควรมีเลือดออกจากจมูก เธอก็รีบบอกกับผัวว่าเห็นเลือดกำเดาไหลออกมาเลอะล้อรถเลย ผัวที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ก็หันไปมองก็เห็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติก็บอกเมียตาฝาดหรือเปล่าว่าบ้าไปแล้วไม่เห็นมีอะไรเลยคนที่เป็นเมียมองอีกทีก็เห็นว่าไม่มีเลือดกำเดาไหลอย่างที่เห็น แถมยังปะยางได้รวดเร็ว
พอใส่ล้อเสร็จคนที่เป็นผัวก็ถามราคาจะเอาเงินให้สมควรก็บอกว่า “ผมปะให้ฟรีครับไม่เอาเงินหรอกครับ ปะให้เป็นคันสุดท้าย ขอแค่พี่ชายช่วยไปบอกเด็กปั๊มทีว่าผมตายแล้วช่วยแจ้งมูลนิธิมาเอาศพผมกลับไปส่งบ้านตามบัตรประชาชนด้วย ผมอยากกลับบ้านครับ” 2 ผัวเมียอาปากค้างมองดูช่างปะยางหรือเดินเท้าไม่ติดพื้นเดินผ่านประตูห้องเล็ก ๆ ที่ใช้เป็นห้องนอน หายไปโดยที่ไม่ได้เปิดประตู 2 ผัวเมียลืมตัวไม่ขึ้นรถจะวิ่งมาหาเด็กปั๊มที่มีอยู่ 3-4 คน บอกว่าช่วยด้วยผีหลอกคนปะยาง เป็นผีเขาบอกเขาตายแล้วให้แจ้งความแล้วก็บอกมูลนิธิร่วมกตัญญูเอาศพไปส่งตามที่อยู่ในบัตรประชาชนด้วย เด็กปั๊มเขาบอกว่า “เป็นไปได้ไงเมื่อตอนเย็นยังคุยกันอยู่เลย” สองผัวเมียก็บอกว่าเขาเห็นผีจริง ๆ รถยังอยู่ที่ร้านอยู่เลยช่วยไปดูเป็นเพื่อนหน่อย เด็กปั๊มที่มีอายุมากหน่อย 2 คนก็เดินมาดูแล้วก็เรียกสมควรแต่ไม่มีเสียงตอบก็เลยงัดประตูเข้าไปเปิดไฟดูก็เห็นสมควรนอนเลือดออกจมูกเขาตายแล้วจริง ๆ สองผัวเมียนี้ตกใจมาก เมียบอกว่าเห็นเลือดที่จมูกตอนปะยางจริง ๆ เด็กปั๊มก็บอกว่าเดี๋ยวจะโทรบอกเจ้าหน้าที่แล้วก็มูลนิธิ 2 ผัวเมียยินดียินดีที่จะให้ความร่วมมือเพราะว่าผีอุตส่าห์ปะยางให้
